Seksualiteit in India

INLEIDING

Het moderne India is een van de oudste beschavingen ter wereld. Opgravingen in de Indusvallei traceren de beschaving daar terug voor minstens 5.000 jaar. De culturele geschiedenis van India omvat prehistorische berggrotschilderingen in Ajanta, de prachtige schoonheid van de Taj Mahal in Agra, de zeldzame gevoeligheid en warme emoties van de erotische hindoeïstische tempelsculpturen uit de 9e-eeuwse Chandella-heersers en de Kutab Minar in Delhi. De schijnbare tegenstrijdigheden van de Indiase houding ten opzichte van seks kunnen het best worden verklaard vanuit de context van de geschiedenis. 

India speelde een belangrijke rol in de geschiedenis van seks, van het schrijven van de eerste literatuur die geslachtsgemeenschap als een wetenschap behandelde, tot in de moderne tijd de oorsprong van de filosofische focus van de houding van new-agegroepen over seks. Men kan stellen dat India een pioniersrol vervulde in het gebruik van seksuele voorlichting door middel van kunst en literatuur. 

Zoals in alle samenlevingen was er in India een verschil in seksuele praktijken tussen gewone mensen en machtige heersers, waarbij mensen aan de macht zich vaak overgaven aan hedonistische levensstijlen die niet representatief waren voor de gemeenschappelijke morele attitudes. India is een multi-etnische en meertalige samenleving met grote verschillen in demografische situaties en sociaaleconomische omstandigheden. In een natie die religieus en etnisch zo divers is als India – de natie wordt gewoonlijk beschreven als ‘een wirwar van mogelijkheden’ – volgen de mensen een grote verscheidenheid aan gebruiken en hebben ze verschillende overtuigingen die uiteindelijk hun levensstijl en seksualiteit vormen.

Seksualiteit betekent verschillende dingen voor verschillende mensen. Voor sommige mensen kan het de daad van seks en seksuele praktijken betekenen, voor anderen kan het seksuele geaardheid of identiteit en/of voorkeur betekenen en weer voor anderen kan het verlangen en erotiek betekenen. Seksualiteit omvat vele ideeën en heeft vele facetten. De definitie van seksualiteit is mee geëvolueerd met ons begrip ervan. Seksualiteit wordt ervaren en uitgedrukt in gedachten, fantasieën, verlangens, overtuigingen, attitudes, waarden, gedragingen, praktijken, rollen en relaties.

SEKSUALITEIT IN OUDE TIJDEN

Het eerste bewijs van houding ten opzichte van seks komt uit de oude teksten van het hindoeïsme, boeddhisme en jaïnisme, waarvan de eerste misschien wel de oudste nog bestaande teksten ter wereld zijn. Deze oudste teksten, de Veda’s, onthullen morele perspectieven op seksualiteit, huwelijk en vruchtbaarheidsgebeden. Het lijkt erop dat polygamie in de oudheid was toegestaan. In de praktijk lijkt dit alleen door heersers te zijn gedaan, waarbij gewone mensen een monogaam huwelijk handhaafden. 

Het is in veel culturen gebruikelijk dat een heersende klasse zowel polyandrie als polygamie beoefent als een manier om de dynastieke opvolging te behouden. Naaktheid in de kunst werd in Zuid-India als acceptabel beschouwd, zoals blijkt uit de schilderijen in Ajanta en de sculpturen van die tijd. Het is waarschijnlijk dat, zoals in de meeste landen met een tropisch klimaat, indianen uit sommige regio’s geen kleding hoefden te dragen, en behalve voor mode, was er geen praktische noodzaak om de bovenste helft van het lichaam te bedekken. Dit wordt ondersteund door historisch bewijs, waaruit blijkt dat mannen in veel delen van het oude India meestal alleen de onderste helft van hun lichaam met kleding kleedden en dat het bovenste deel van het lichaam bedekt was met goud en edelstenen, sieraden, terwijl vrouwen traditionele kleding droegen. sari’s gemaakt van zijde en dure kleding als een symbool van hun rijkdom.

Vatsyayana’s klassieke werk “Kamasutra” (Aforismen van liefde) geschreven ergens tussen de 1e en 6e  eeuw omvat de drie pijlers van de hindoe-religie “ Dharma ”, “ Artha ” en “ Kama ” die respectievelijk de religieuze plicht, het wereldse welzijn en de sensuele aspecten van het leven vertegenwoordigen. Het belangrijkste thema hier lijkt de uitdrukking te zijn van de Indiase houding ten opzichte van seks als een centraal en natuurlijk onderdeel van de Indiase psyche en het leven.

De Pacnchatantra stelt dat verlegenheid, vriendschap, melodieuze stem, intellect, schittering van de jeugd, genieten van de sensualiteit van vrouwen , gelijkmoedigheid binnen de soort, afwezigheid van verdriet/ellende, vleselijk plezier, religie, geschriften, intelligentie van Brihaspathi (de leraar van Goden/Devatha’s), hygiëne, bezorgdheid over goed gedrag – dit alles gebeurt alleen als de maag van de schepselen vol is . Deze elegante Subhashitha uit Vishnusharma’s Panchathanthra geeft duidelijk de noodzaak aan van passend en adequaat voedsel/voeding, een vereiste voor het hebben van de juiste mentaliteit en kracht voor optimale seksuele prestaties. Gedurende de 10e tot de 12e eeuw werden enkele van India’s beroemdste oude kunstwerken geproduceerd, die vaak vrij romantische thema’s en situaties uitbeelden

Voorbeelden hiervan zijn de afbeelding van Apsara’s, ongeveer gelijk aan nimfen of sirenes in de Europese en Arabische mythologie, op sommige oude tempels. Het beste en bekendste voorbeeld hiervan is te zien in het Khajuraho-complex in centraal India, gebouwd rond de 9e tot 12e eeuw . “The Perfumed Garden”, door Sheikh Nafzawi, is het bekendste voorbeeld van een klassiek islamitisch sekshandboek. In deze 16e  eeuwse gids is op poëtische en kleurrijke wijze beschreven wat men in die tijd de meest bevredigende eigenschappen van minnaars en liefdesspel vond.[ 

SEKSUALITEIT TIJDENS HET KOLONIALE TIJDPERK

Aan het einde van de middeleeuwen in India en Europa zochten koloniale machten zoals de Portugezen, Britten en Fransen manieren om de door moslims gecontroleerde landen van West-Azië te omzeilen en oude Griekse en Romeinse handelsroutes te heropenen met de legendarische rijke landen van India, wat resulteerde in de eerste pogingen om rond Afrika te zeilen en de wereld rond te varen. 

De Indiase opstand van 1857 veroorzaakte een wijdverbreide veroordeling van de vermeende tekortkomingen van de Oost-Indische Compagnie en de Government of India Act 1858 maakte een einde aan de intermediaire rol van de Compagnie en luidde het Britse Raj-tijdperk van directe heerschappij in. 

Dit bracht India veel meer over aan de genade van de officiële bewakers van de moraal van Groot-Brittannië. Victoriaanse waarden stigmatiseerden het Indiase seksuele liberalisme. 

Het pluralisme van het hindoeïsme, en zijn liberale houding werd veroordeeld als “barbaars” en een bewijs van minderwaardigheid van het Oosten. Een aantal bewegingen werd opgericht door vooraanstaande burgers, zoals de Brahmo Samaj in Bengalen en de Prarthana Samaj in het presidentschap van Bombay, om te werken aan de “hervorming” van het Indiase privé- en openbare leven. 

Brahmo Samaj
Prarthana Samaj

Paradoxaal genoeg, hoewel dit nieuwe bewustzijn leidde tot de bevordering van onderwijs voor vrouwen en (uiteindelijk) tot een verhoging van de meerderjarigheid en onwillige acceptatie van hertrouwen voor weduwen, produceerde het ook een puriteinse houding ten opzichte van seks, zelfs binnen het huwelijk en thuis.

VROUWEN IN INDIA DOOR DE LEEFTIJDEN

De historische analyse van de status van vrouwen laat zien dat in het Vedische India, zoals blijkt uit de literatuur, vrouwen met gratie en aandacht werden behandeld. In het post-vedische tijdperk was er echter een langzame maar gestage afname van hun belang in het gezin en de samenleving. Een daling, inderdaad een duidelijke degeneratie in hun status, is zichtbaar in het middeleeuwse India. Het purdah-systeem van vrouwelijke afzondering, de sati-traditie van het offeren van de weduwe op de brandstapel van de echtgenoot, bruidsschat en kindhuwelijken waren duidelijk in de periode vóór de onafhankelijkheid. 

Het gezin in de Indiase samenleving voorziet in de bevrediging van de fundamentele biopsychische driften van honger en seks, en maakt het mogelijk om de soort te bestendigen door middel van reproductie en het sociale erfgoed door tradities van generatie op generatie over te dragen. De functie van het bewaren van taal, gebruiken, en tradities wordt normaal gesproken uitgevoerd in samenwerking met andere sociale groepen. Man en vrouw dragen echter bij aan het onderhoud van het gezin, er is een duidelijke taakverdeling op basis van geslacht. De geslachtsrollen van een persoon bestaan ​​uit het gedrag dat sociaal gedefinieerd is en van die persoon verwacht wordt vanwege zijn of haar rol als man of vrouw. 

In India’s door mannen gedomineerde traditie, en overal in het Vedische, klassieke, middeleeuwse en moderne hindoeïsme, zijn de paradigma’s in mythen, rituelen, doctrines en symbolen mannelijk. Echter, net zoals godinnentradities met succes inbreuk maakten op het grondgebied van mannelijke godheden, zo heeft ook de impact van de religieuze activiteit van vrouwen, het rituele leven in het bijzonder van toenemend belang in de algemene schaal van de hindoeïstische traditie. bijdragen aan het onderhoud van het gezin, is er een duidelijke taakverdeling op basis van geslacht. De geslachtsrollen van een persoon bestaan ​​uit het gedrag dat sociaal gedefinieerd is en van die persoon verwacht wordt vanwege zijn of haar rol als man of vrouw. In India’s door mannen gedomineerde traditie, en overal in het Vedische, klassieke, middeleeuwse en moderne hindoeïsme, zijn de paradigma’s in mythen, rituelen, doctrines en symbolen mannelijk. Echter, net zoals godinnentradities met succes inbreuk maakten op het grondgebied van mannelijke godheden, zo heeft ook de impact van de religieuze activiteit van vrouwen, het rituele leven in het bijzonder van toenemend belang in de algemene schaal van de hindoeïstische traditie. bijdragen aan het onderhoud van het gezin, is er een duidelijke taakverdeling op basis van geslacht. 

TRADITIE VAN HET HUWELIJK IN INDIA

Het volwassen huwelijk is over het algemeen de regel in India. Meestal wordt verwacht dat een man in staat moet zijn om de kost te verdienen en dat zijn vrouw in staat moet zijn om het huis, dat zij na het huwelijk hebben opgericht, te runnen. De invloed van de hindoeïstische religie heeft geleid tot enkele prepuberale huwelijken. De overgrote meerderheid van de reguliere huwelijken zijn nog steeds door ouders gesloten, gearrangeerde huwelijken. 

  • In de ene vorm van ongeregeld huwelijk lopen de twee geliefden weg en blijven weg totdat ze door hun familie worden geaccepteerd, wat vanzelfsprekend is. 
  • In een tweede vorm, bekend als “Intrusion”, confronteert een meisje haar uitverkoren echtgenoot en zijn ouders en dringt erop aan dat ze haar accepteren door in het huis te wonen. 
  • Een derde vorm betreft het “met geweld aanbrengen van vermiljoen” wanneer een jonge man de gelegenheid aangrijpt op een kermis of festival om een ​​vermiljoenen sjaal op het hoofd van zijn gekozen meisje te plaatsen. 

Soms vindt een verlovingsceremonie plaats voordat het eigenlijke huwelijk wordt voltrokken. Juridisch gezien vindt het huwelijk alleen plaats tussen degenen die de puberteitsfase zijn gepasseerd. Bij de huwelijksceremonie moet de plaatselijke priester gebeden houden en worden er offers aan de goden gebracht.

In de Indiase folklore discussiëren Shiva en Parvati eindeloos over wie de betere danser is, terwijl Vishnu en Lakshmi voortdurend discussiëren over de vraag welke goddelijkheid groter is. De sociale context bepaalt of de vrouw wordt gezien als een goddelijke, goede of slechte partner in rituelen, als moeder of als object van sensualiteit. Geconfronteerd met dit eeuwige conflict tussen man en vrouw, is het voorwerp van de liefdevolle en sensuele stromingen van de vrouw traditioneel de jongere broer van de man in de gezamenlijke of uitgebreide Indiase familie geweest. Een tijdlang in de Indiase sociale geschiedenis erkende de gewoonte van niyoga officieel het erotische belang van de zwager, in de zin dat hij seksuele betrekkingen zou of kon hebben met de weduwe van zijn oudere broer. De niyoga-gewoonte is terug te voeren tot de tijd van de Rig-veda, waar een man, door de commentatoren geïdentificeerd als de zwager, wordt beschreven als iemand die zijn hand uitstrekt in belofte van een huwelijk met een weduwe die geneigd is de begrafenis van haar man te delen. op de brandstapel.

Shiva en Parvati

Het lot van seksualiteit binnen het huwelijk zal waarschijnlijk onder een kwade constellatie van sterren komen. Lichamelijke liefde zal over het algemeen een schaamtevolle aangelegenheid zijn, een scherpe steek van lust met weinig liefde en nog minder passie. De seksuele gedragscode voor de gezinshoofd-echtgenoot onderschrijft deze verwachting inderdaad volledig. Kort samengevat in de smritis (de wetcodes), uitgewerkt in de purana’s die niet alleen verzamelingen van mythen zijn, maar ook hoofdstukken bevatten over de juiste handelingen van het dagelijks leven), aangepast voor plaatselijk gebruik door de verschillende soorten religieuze leiders, de stuwkracht van de boodschap lijkt te zijn “geen seks in het huwelijk, we zijn Indiaas.”

In het leven van een hindoeïstische man wordt bijvoorbeeld het huwelijk als noodzakelijk beschouwd, omdat hij zonder echtgenote de Grihasth-ashrama (de levensfase van een gezinshoofd) niet kan betreden. Bovendien kan er zonder huwelijk geen nageslacht zijn, en zonder een zoon geen bevrijding uit de keten van reïncarnatie in geboorte-dood-wedergeboorte. Volgens de hindoeïstische gewoonte, die in de meeste families nog steeds heerst, moet het huwelijk plaatsvinden binnen iemands kaste of Varna, hoewel huwelijken tussen leden van verschillende kasten en gemeenschappen steeds meer geaccepteerd worden. Het Hindoe-huwelijk, dat een religieus sacrament is, is onontbindbaar.

Volgens de hindoeïstische traditie mag een man zijn vrouw alleen seksueel benaderen tijdens haar ritu (seizoen), een periode van zestien dagen binnen de menstruatiecyclus. Geslachtsgemeenschap is echter verboden op 6 van deze 16 dagen, de eerste 4 dagen en de 11e en 13e Dit laat slechts tien dagen over voor huwelijksrelaties, maar aangezien de allerbelangrijkste zonen alleen op even nachten worden verwekt en dochters op ongelijke nachten, worden de dagen voor huwelijksrelaties teruggebracht tot vijf. Dan zijn er de parva’s, de maanloze nachten en die van de volle maan wanneer seksuele relaties ofwel leiden tot de geboorte van atheïstische zonen (Brahma Purana) of de “hel van uitwerpselen en urine” (Vishnu Purana). Voeg bij deze taboes de vele feestdagen voor goden en voorouders waarop erotische genoegens verboden zijn. Ook overdag is seks buiten de gebaande paden.

Marwaris van Rajputana

Na de oprichting van de sultanaten van Delhi en de oprichting van verschillende moslimstaten in de 14e -15e eeuw in India veranderden de islamitische gewoonten van het volledig bedekken van vrouwen de aanpak die ooit in India bestond. Het wil niet zeggen dat het ‘Purdah’-systeem in deze periode de overhand kreeg of werd afgedwongen, omdat er verschillende hindoeïstische gebruiken waren die dezelfde principes hadden, zoals de Ghunghat van de Marwaris van Rajputana. Het werd echter meer als een onwankelbare regel dan als een traditie gevolgd, en natuurlijk moet niet worden vergeten dat dit geen inheems gebruik was, omdat het in feite werd geïmporteerd uit gebieden in de Perzische invloedssfeer in Zuid-Azië, zoals als Rajasthan of onder Turks-Mongoolse moslimveroveraars. Het purdah-systeem heerst nog steeds in de islamitische noordelijke regio van het land, waar een vrouw haar gezicht moet bedekken in het bijzijn van andere mannen en ouderen, maar ook deze gewoonte vervaagt langzaam.

Een moslimhuwelijk wordt voltrokken door ondertekening van een wettelijk document en kan worden ontbonden. Echtscheiding is bijna uitsluitend het voorrecht van de echtgenoot, hoewel een scheidende echtgenoot de ‘bruidsschat’ moet betalen, een schikking die aan de vrouw wordt getroffen uit het bezit van haar echtgenoot om haar te vergoeden in geval van overlijden en echtscheiding.

SEKSUALITEIT IN DE ADOLESCENTIE EN JONGE VOLWASSENEN

Indiase kinderen worden zoveel mogelijk in de watten gelegd, vaak tot ze 6 of 7 jaar oud zijn. Vóór de puberteit heerst een natuurlijke benadering van seksualiteit en naaktheid, vooral op het platteland. Dochters en zonen worden zorgvuldig voorbereid op hun toekomstige huishoudelijke rol als moeder en vader. Vrouwen worden beschouwd als veel vaardiger dan mannen in liefde en seksuele genoegens. 

In de puberteit zijn de meeste jongens en meisjes gescheiden. In sommige regio’s van India mogen puberende meisjes niet eens een huis binnengaan waar een alleenstaande jonge man aanwezig is. Masturbatie is over het algemeen onaanvaardbaar onder meisjes. Voor jongens wordt het echter beschouwd als een voorbereiding op het volwassen seksleven. Hoewel jongens op jongere leeftijd zonder schaamte samen kunnen masturberen, geven ze het op wat meer volwassen leeftijden allemaal op.

Onder adolescenten ontdekten onderzoekers dat de steekproefjongeren hun eerste seksuele ervaring hadden tussen de leeftijd van 15 en 24 jaar. Homoseksuele activiteiten werden ook gemeld in deze studie: 38% van de vrouwen in de steekproef meldde dat hun eerste seksuele activiteit met een partner van hetzelfde geslacht was geweest.

HOMOSEKSUEEL EN AMBISEKSUEEL GEDRAG

Heteroseksuele handelingen, de enige sociaal aanvaardbare seksuele uiting, zijn voornamelijk gebaseerd op het veel bredere contact en de meer algemene relaties tussen mannen en vrouwen in de samenleving. Het gezin wordt gepromoot als de vroege geldige sociale eenheid. Hoewel homoseksuelen zelfs in het oude India bestonden, kregen ze nooit sociale goedkeuring in een deel van de Indiase bevolking. 
Vroege boeddhistische en hindoeïstische perioden die worden behandeld in oude teksten zoals Manusmriti, Arthasastra en Kamasutra verwijzen naar aantrekking en gedrag van hetzelfde geslacht. 

De boeddhistische traditie, zoals aangegeven in de pilarengrotten van Karle (50-75 CE), toont twee vrouwen met blote borsten die elkaar omhelzen. In hindoegeschriften bijvoorbeeld wordt Bhagiratha geboren uit de verbintenis van twee vrouwen. Shikhandi in Mahabharata en Ardhanarishwar zijn ook beschreven. Ayyappa (god met twee geslachten) wordt aanbeden door hijras.

Amerikaans onderzoek ontdekte dat 3% van de homoseksuelen de kost verdiende als dansers en/of sekswerkers. Verder wordt in deze studie vermeld dat de meeste mannen tussen de 21 en 30 jaar oud waren en zowel actieve als passieve rollen speelden in onbeschermde anale en orale geslachtsgemeenschap.[