DE ZEVEN CHAKRAs
Het chakrasysteem is ontstaan in India tussen 1500 en 500 voor Christus, en verscheen voor het eerst in de hindoeïstische Veda’s, die worden beschouwd als de oudste religieuze teksten. Dit was echter niet precies in de zin van de zogenaamde “psycho-energetische centra” maar als chakravartin .
De kennis van het chakrasysteem zou door het Arische volk via mondelinge tradities zijn doorgegeven. Dit systeem was gewoonlijk een oosterse filosofie, maar New Age-auteurs begonnen zich met het concept te verhouden en schreven over de chakra’s. Ze breidden de eerdere teksten uit en gaven meer mensen toegang tot de kennis van dit oude systeem.
In de 8e eeuw CE werden de psychische energie chakra-theorieën geïntroduceerd in boeddhistische teksten als “hiërarchieën van innerlijke energiecentra”. In deze teksten komen slechts vier chakra’s voor. In latere hindoeteksten werd de lijst met chakra’s uitgebreid tot veel meer.
Hoewel sommigen beweren dat er maar liefst 114 chakra’s over het hele lichaam zijn, wordt algemeen aangenomen dat er 7 primaire chakra’s zijn.
Het chakrasysteem is prominent aanwezig in de occulte fysiologische praktijken van het tantrische boeddhisme en sommige bepaalde vormen van het hindoeïsme. Een chakra is een wiel van energie dat langs de ruggengraat van een persoon en in de schedel loopt.
Alle chakras spelen een belangrijke rol bij het welzijn van lichaam en geest. Elk chakra heeft een invloed op bepaalde lichaamsfuncties en emoties. Het zou ideaal zijn als alle chakra’s open zouden zijn en even actief want dan zou je lichamelijk en geestelijk in balans zijn. Helaas is dit meestal niet zo. Soms zijn chakra’s niet actief genoeg waardoor blokkades in de energie kunnen ontstaan en om dit te compenseren worden andere chakra’s juist overactief. Er zijn technieken om de chakra’s te stimuleren en hun werking in evenwicht te brengen. De chakra’s zijn de energiecentra van het lichaam.
De gezondheid van de chakra’s heeft directe banden met onze fysieke, mentale en emotionele gezondheid.