Madhvacharya, ook bekend als Madhva, was een prominente Indiase filosoof en theoloog die in de 13e eeuw leefde. Hij was de oprichter van de Dvaita Vedanta-school, een van de belangrijkste scholen van Vedanta-filosofie, die een invloedrijke stroming binnen het hindoeïsme is.
De filosofie van Madhvacharya, zoals uiteengezet in zijn geschriften, legt de nadruk op de strenge dualiteit (Dvaita) tussen de individuele ziel (Atman) en de opperste werkelijkheid (Brahman). Hij geloofde dat Brahman, de hoogste goddelijke realiteit, de enige absolute werkelijkheid is en dat de individuele zielen eeuwig afzonderlijke entiteiten zijn, altijd gescheiden van Brahman. Hij benadrukte ook de verering van Lord Vishnu als de hoogste goddelijke entiteit.
Madhvacharya’s filosofie verschilt hierin van andere Vedanta-scholen, zoals Advaita Vedanta, die de non-dualiteit (Advaita) van de individuele ziel en Brahman benadrukken. Zijn leer heeft een blijvende invloed gehad op het hindoeïsme en heeft geleid tot de ontwikkeling van de Dvaita Vedanta-traditie, die tot op de dag van vandaag wordt gevolgd door veel aanhangers in India.