‘Avarana’ (Sanskriet: आवरण) is een term uit de Indiase filosofie, met name in de context van Vedanta en yogafilosofie. Deze term verwijst naar een van de twee soorten obstakels of storingen (kleshas) die iemand kunnen hinderen op zijn spirituele pad. De andere is ‘vikṣepa’, die ik eerder heb uitgelegd.
‘Avarana’ betekent letterlijk ‘bedekking’ of ‘verhulling’. Het verwijst naar de sluier of het gordijn van onwetendheid en illusie dat het individuele zelf (atman) scheidt van het universele Zelf (Brahman) in de Vedanta-filosofie. Deze onwetendheid of illusie is de bron van verwarring en lijden en belemmert iemand om zijn ware aard en de ultieme realiteit te begrijpen.
Het overwinnen van ‘avarana’ is een cruciaal aspect van spirituele groei in de Vedanta-filosofie en andere hindoeïstische tradities. Dit wordt bereikt door zelfkennis (atma-jnana) en spirituele inzicht, waarbij de individuele ziel zich bewust wordt van haar ware aard als identiek aan het universele Zelf (Brahman) en de illusoire aard van de wereld en de zintuiglijke waarnemingen.
Kortom, ‘avarana’ verwijst naar de bedekking van onwetendheid die de ware aard van het zelf en de realiteit verbergt, en het is een belangrijk concept in de filosofische en spirituele tradities van India.