Vedanta-filosofie
“De Kernprincipes van Vedanta”
INLEIDING:
De Vedanta-filosofie, ook wel bekend als Uttara Mimamsa, is een van de zes orthodoxe scholen (astika) van het hindoeïsme. Het is een diepgaand filosofisch systeem dat zich richt op fundamentele vragen over de aard van het zelf (atman), het universum (brahman) en de relatie tussen deze twee concepten.
Beschrijving:
Vedanta stelt dat het ultieme realiteitsprincipe, het Brahman, de oorsprong en het wezen is van het gehele universum. Dit universele beginsel wordt beschouwd als ondeelbaar, oneindig en onveranderlijk. Vedanta-filosofen geloven dat het individuele zelf, het atman, identiek is aan het universele zelf, het brahman, en dat het streven naar zelfrealisatie en eenheid met het brahman de ultieme spirituele bestemming is.
Stromingen:
- Advaita Vedanta: Deze stroming, geassocieerd met de filosoof Adi Shankaracharya, benadrukt de non-dualiteit tussen het individuele zelf (atman) en het universele zelf (brahman). Advaita stelt dat het ware zelf van de mens identiek is aan het absolute zelf, en spirituele verlichting wordt bereikt door het inzicht in deze eenheid.
- Vishishtadvaita Vedanta: Deze stroming, geassocieerd met Ramanuja, neemt een tussenliggende positie in en stelt dat het individuele zelf (atman) onderscheiden is van het universele zelf (brahman), maar nog steeds verbonden is met en afhankelijk is van het brahman.
- Dvaita Vedanta: In tegenstelling tot Advaita gelooft Dvaita Vedanta, geassocieerd met Madhvacharya, in een fundamentele dualiteit tussen het individuele zelf (atman) en het universele zelf (brahman). Het beschouwt de ziel als eeuwig afzonderlijk van het brahman.
Atman – Brahman:
Het concept van “Atman en Brahman” is een fundamenteel concept binnen de Vedanta-filosofie, een van de zes orthodoxe scholen van het hindoeïsme. Dit concept speelt een centrale rol in het begrijpen van de aard van het zelf (atman) en het universele zelf (brahman) en is van groot spiritueel belang.
Atman (Individueel Zelf):
Atman verwijst naar het individuele zelf, de innerlijke ziel of essentie van een persoon. Volgens de Vedanta-filosofie is atman het innerlijke zelf van elk levend wezen, inclusief mensen. Atman wordt beschouwd als eeuwig, onveranderlijk en ondeelbaar. Het vertegenwoordigt het ware zelf van een individu, los van de fysieke en tijdelijke aspecten van het bestaan. Het streven naar zelfrealisatie en begrip van het atman is een belangrijk doel in het hindoeïsme en de Vedanta-filosofie.
Brahman (Universeel Zelf of Opperste Realiteit):
Brahman is het universele zelf of de opperste realiteit in het hindoeïsme. Het wordt beschouwd als het ultieme, onveranderlijke, allesdoordringende principe dat aan de basis ligt van het hele universum. Brahman wordt vaak omschreven als oneindig, ondeelbaar en zonder kenmerken. Het is de bron van alles en overstijgt alle dualiteit. In Vedanta wordt Brahman beschouwd als het hoogste doel van spirituele zoektocht.
De Eenheid Tussen Atman en Brahman:
Een centraal idee binnen de Vedanta-filosofie is dat Atman en Brahman in wezen één zijn. Dit wordt vaak uitgedrukt in de beroemde uitspraak “Tat tvam asi,” wat Sanskriet is voor “Dat ben jij.” Dit betekent dat het individuele zelf (atman) identiek is aan het universele zelf (brahman). Het idee is dat het ware zelf van elk individu, wanneer het diepgaand wordt begrepen, uiteindelijk wordt herkend als zijnde niet gescheiden van de opperste realiteit van het universum (brahman).
Dit inzicht in de eenheid tussen Atman en Brahman is van cruciaal belang voor spirituele bevrijding en zelfrealisatie in Vedanta. Het suggereert dat het streven naar spirituele groei en bewustwording inhoudt dat men zich bewust wordt van de innerlijke goddelijkheid en eenheid met het universum, wat leidt tot spirituele bevrijding (moksha) van de cyclus van wedergeboorte (samsara).
Dit concept van Atman en Brahman is diepgaand en heeft een diepe invloed gehad op de filosofie, spiritualiteit en religie in India, met name binnen het hindoeïsme. Het is een onderwerp van uitgebreide studie en reflectie in de Vedanta-traditie en heeft ook invloed gehad op andere filosofische en religieuze tradities wereldwijd.
Vedanta
De bijzonder krachtige en inspirerende tekst geeft blijk van Vivekananda's levende aanwezigheid alsof we hem zelf horen spreken.
Bronvermelding:
De Vedanta-filosofie vindt zijn oorsprong in de Vedische teksten, met name de Upanishads. Belangrijke filosofische werken van Vedanta zijn onder andere de geschriften van Adi Shankaracharya, Ramanuja en Madhvacharya.
Zie ook:
Verwijzingen naar gerelateerde hindoeïstische filosofische scholen zoals Nyaya, Vaisheshika, Samkhya en Yoga kunnen nuttig zijn voor verdere vergelijking.
Externe links:
In digitale encyclopedieën kunnen er externe links zijn naar relevante websites, bronnen of aanvullende informatie.