SEKSUALITEIT IN HET OUDE CHINA

In de vroege Chinese literatuur (1500 v.Chr. tot 770 v.Chr.) hadden seksuele handelingen
metaforische beelden: “wolken” verwees naar de vagina van een vrouw en “regen” verwees naar het sperma van een man In het oude China hoefden nobele dames niet intelligent of getalenteerd te zijn om respectabel te
zijn.

HUWELIJK

De Chinese samenleving werd gedomineerd door een feodaal systeem en het huwelijk was essentieel om hun familienaam veilig te houden. Qin Shi Huang, de eerste keizer van de Qin-dynastie schreef dat veel echtgenoten bij het ouderlijk huis van hun vrouw woonden en dat ze de achternaam van de vrouw aannamen.

Het door mannen gedomineerde huwelijks- en gezinssysteem werd ingesteld tijdens de Zhou-dynastie (1046 BCE-256 BCE) toen een patriarchaal systeem tot leven kwam.
Tijdens de Tang- en Song-dynastieën werd het patriarchale systeem versterkt en konden vrouwen hun man niet verlaten om te hertrouwen.

Volgens de traditionele confucianistische canon moet echtscheiding een ritueel zijn en moet het paar berouw tonen voor hun daden.

De beroemde dichter Lu You moest van zijn vrouw scheiden omdat zijn moeder een hekel aan haar had. Het huwelijk in het oude China was vooraf geregeld tussen families. Binnen de Chinese cultuur was romantische liefde toegestaan en was monogamie de norm.
In de confucianistische filosofie is het huwelijk van grote betekenis omdat het de virtuositeit van vrouwen tempert.

Het “Boek der Veranderingen” is de oudste Chinese tekst en werd geschreven rond het derde millennium vGT en hield een register bij van vrouwen die hun man verlieten.

Er wordt aangenomen dat er vóór Confucius helemaal geen huwelijk was en geen concept van echtgenoot, vaderschap en ‘correct’ seksueel gedrag.
Trouwen met iemand met dezelfde achternaam werd als incest beschouwd.
Het huwelijk moet verschillende achternamen samenbrengen en de clan van de vader voortzetten. Daarom hebben Chinezen liever jongens dan meisjes.

Tegelijkertijd was de scheiding vrij eenvoudig: het paar ging gewoon uit elkaar.

Het “Boek der Veranderingen” is de oudste Chinese tekst en werd geschreven rond het derde millennium vGT en hield een register bij van vrouwen die hun man verlieten.

HOMOSEKSUALITEIT

Oude archieven uit de Shang-dynastie (1500-1100 v.Chr.) maken melding van mannelijke homoseksualiteit. De term “Luan Feng” werd gebruikt om mannelijke homoseksualiteit te beschrijven. Vrouwelijke homoseksualiteit werd niet genoemd.

Tijdens de Han-dynastie (206 BCE-220 CE) werden de homoseksuele activiteiten onder keizers en ministers bijgehouden in de keizerlijke archieven. In die “Han dynastie Records” hadden bijna alle keizers minnaars van hetzelfde geslacht. Na de Han-dynastie, Chinees houding ten opzichte van homoseksualiteit was tolerant als die homomannen hun kinderlijke plichten vervulden door te trouwen en de familielijn in stand hielden.

Het oude China toonde een kalme en nuchtere houding ten opzichte van homoseksueel gedrag. Er was geen lofrede of kritiek

In 1740 werd het eerste anti-homoseksuele decreet afgekondigd: vrijwillige omgang tussen homoseksuele volwassenen werd als illegaal beschouwd.
Tijdens Mao’s revolutie (1966-1970) werden homoseksuelen in China beschouwd als een sociale schande of het gevolg van een psychische aandoening.

In 1989 werd homoseksualiteit – bij decreet – beschouwd als een “psychiatrische stoornis van de seksualiteit”. Zelfs vandaag de dag is Shanghai de enige stad waar homo’s en lesbiennes een meer open levensstijl kunnen hebben.

PROSTITUTIE

Lange tijd was prostitutie volkomen legaal in het oude China. De Chinese dichter Lin Yutang schreef:

“Men kan de belangrijke rol die Chinese prostituees speelden in romantische relaties, literatuur, muziek en politiek nooit overdrijven”

Het Chinese karakter (ji) dat voor prostituee wordt gebruikt, betekent ‘een vrouwelijke artiest’ omdat ze niet alleen seks boden, maar ook het plezier van hun gezelschap.

Een Chinese vrouw hoorde gehoorzaam te zijn aan haar man, plichtsgetrouw jegens haar kinderen, zich met haar huishoudelijke zaken te bemoeien en deugdzaam onwetend te zijn over alle andere zaken. Chinese mannen hadden behoefte aan intellectuele tegenhangers van het andere geslacht! Huwelijken waren een kwestie van sociale hiërarchie en velen van hen misten zowel genegenheid als communicatie. Prostituees waren uitzonderingen op de regel. Ze werden in plaats daarvan opgeleid om vermakelijke artiesten en intellectuele gelijken te worden van aristocraten, geleerden, overheidsfunctionarissen en hooggeplaatste leden van de samenleving.

Sinoloog Robert van Gulik (“Sexual Life in Ancient China”, 1961) schreef:

Toen Chinese mannen prostituees het hof maakten, waren ze meer op zoek naar vrienden met voordelen

Sterker nog, seks was helemaal niet nodig! Mannen wilden gewoon ontsnappen aan de saaie sfeer van hun huizen. Vrouwelijke prostitutie bloeide tijdens de Tang-dynastie toen “officiële prostituees” uit de conservatoria van de regering kwamen waar ze werden opgeleid in de “Jiao fang”.

Fancy bordelen waren overal.
De beroemdste prostituee was een dichter. Xue Tao verloor haar vader toen ze 15 was en registreerde zich in de Jiao hoektand als officiële prostituee.
De Qing-dynastie elimineerde de “Jiao fang” en geschoolde prostituees werden zeldzaam.
Mannelijke prostituees waren overal beschikbaar om aan de specifieke eisen van hun klant te voldoen.


Het confucianisme werd heilig verklaard tijdens de Qing-dynastie (1644-1911) en prostitutie werd als afschuwelijk beschouwd.