Sappho was een archaïsche Griekse dichter van het eiland Lesbos. Sappho staat bekend om haar teksten poëzie, geschreven om gezongen te worden onder begeleiding van muziek. In de oudheid werd Sappho algemeen beschouwd als een van de grootste lyrische dichters en kreeg zij namen als de “Tiende Muze” en “De Dichter”. Het grootste deel van Sappho’s poëzie is nu verloren gegaan, en wat er is, is grotendeels in fragmentarische vorm bewaard gebleven; alleen de “Ode aan Aphrodite” is zeker compleet. Naast lyrische poëzie beweerden oude commentatoren dat Sappho elegische en jambische poëzie schreef. Drie epigrammen toegeschreven aan Sappho zijn bewaard gebleven, maar dit zijn eigenlijk Hellenistische imitaties van Sappho’s stijl.

Er is weinig bekend over het leven van Sappho. Ze kwam uit een rijke familie uit Lesbos, hoewel de namen van haar ouders onzeker zijn. Oude bronnen zeggen dat ze drie broers had; Charaxos (Χάραξος), Larichos (Λάριχος) en Eurygios (Εὐρύγιος). Twee van hen, Charaxos en Larichos, worden ook genoemd in het Gedicht van de Gebroeders dat in 2014 werd ontdekt. ​​Ze werd rond 600 vGT verbannen naar Sicilië en is mogelijk blijven werken tot rond 570 vGT. Latere legendes over Sappho’s liefde voor de veerman Phaon en haar dood zijn onbetrouwbaar.

Sappho was een productief dichter, die waarschijnlijk ongeveer 10.000 regels componeerde. Haar poëzie was bekend en zeer bewonderd gedurende een groot deel van de oudheid, en ze behoorde tot de canon van Negen Lyrische Dichters die het meest gewaardeerd werden door geleerden van Hellenistisch Alexandrië. Sappho’s poëzie wordt nog steeds als buitengewoon beschouwd en haar werken blijven andere schrijvers beïnvloeden. Naast haar poëzie staat ze bekend als een symbool van liefde en verlangen tussen vrouwen, waarbij de Engelse woorden sapphic en lesbian zijn afgeleid van respectievelijk haar eigen naam en de naam van haar thuiseiland. Hoewel haar belang als dichter vanaf de vroegste tijden wordt bevestigd, zijn alle interpretatie

Voor degenen die de gefragmenteerde overblijfselen van de Griekse dichter hebben gelezen, is het verlies van het grootste deel van haar poëtische werk iets om te betreuren. Met slechts twee complete gedichten uit negen dichtbundels, wordt veel aan de verbeelding overgelaten bij de reconstructie van de output (en het leven) van deze meest mysterieuze van de oude dichters.

Sappho wordt al sinds de oudheid beschouwd als de grootste lyrische dichteres. Ze was de eerste vrouw die haar persoonlijke en zelfs intiemste gevoelens in verzen uitdrukte en de eerste vrouw die de liefde bezong, vooral de liefde voor vrouwen. Van Sappho’s oeuvre, negen boekrollen, is slechts een klein deel bewaard gebleven. Aart Wildeboer en Pierre Suasso vertaalden haar gedichten en fragmenten en bundelden deze in ‘Eros ontwortelt mijn hart’. ‘Het werk van Sappho doet nog altijd fris en modern aan. De kloof tussen Sappho en moderne dichters blijkt soms verbluffend klein.’