ARCHAÏSCH(E) -800 # -476
De klassieke oudheid begint gewoonlijk met de archaïsche periode van het oude Griekenland (Oudgrieks: Ἑλλάς) in de 8e eeuw v. Chr., en eindigt met de val van het West-Romeinse Rijk in 476 na
Chr. Centraal staat daarbij de geschiedenis van het oude Griekenland en het oude Rome.
In de archaïsche periode was de vorm van erotiek voornamelijk gericht op vruchtbaarheid en voortplanting. Het werd vaak geassocieerd met goden en godinnen, en afbeeldingen van naakte figuren werden gebruikt om vruchtbaarheid en seksualiteit te symboliseren. Deze afbeeldingen waren te vinden op vazen, beeldhouwwerken en andere kunstwerken. Het doel van deze erotische kunst was om de vruchtbaarheid en het seksuele verlangen te bevorderen.
Zowel bij de Grieken als bij de Romeinen was het huwelijk in de archaïsche periode een belangrijke sociale instelling. Beide culturen hadden specifieke rituelen en praktijken rondom het huwelijk, hoewel er variaties waren tussen de twee samenlevingen.
Er waren enkele variaties tussen de Griekse en Romeinse huwelijkspraktijken in de archaïsche periode. Bij de Grieken waren gearrangeerde huwelijken en bruidsschatten gebruikelijk. In Romeins huwelijk speelden ook juridische aspecten een grote rol, zoals de handhaving van de vaderlijke macht. Beide culturen kenden echter het belang van het huwelijk als sociaal instituut met rituelen en ceremonieën.
De oude Grieken schilderden vaak seksuele taferelen op hun keramiek, waarvan velen bekend stonden als een van de vroegste afbeeldingen van homoseksuele relaties en pederastie. Griekse kunst beeldt vaak seksuele activiteit af, maar het is onmogelijk om onderscheid te maken tussen wat voor hen illegaal of immoreel was, aangezien de oude Grieken geen concept van pornografie hadden.
Hun kunst weerspiegelt simpelweg scènes uit het dagelijks leven, de ene meer seksueel dan de andere. Gesneden fallussen zijn te zien op plaatsen van aanbidding zoals de tempel van Dionysus op Delos, terwijl een algemeen huishoudelijk item en beschermende charme de herm was, een beeld dat bestaat uit een hoofd op een vierkante sokkel met een prominente fallus aan de voorkant. Het Griekse mannelijke ideaal had een kleine penis, een esthetiek die de Romeinen later adopteerden.
De Grieken creëerden ook het eerste bekende voorbeeld van lesbische erotiek in het Westen, met Sappho’s Hymn to Aphrodite en andere homo-erotische werken. Grote fallussen werden als onwenselijk beschouwd voor mannen om te bezitten en werden vaak afgebeeld vanwege het komische effect in het oude Rome.
Er zijn talloze seksueel expliciete schilderijen en sculpturen van de verwoeste Romeinse gebouwen in Pompeii en Herculaneum, maar de oorspronkelijke doeleinden van de afbeeldingen kunnen variëren.
Aan de ene kant is er in de Villa van de Mysteriën een rituele geseling die duidelijk wordt geassocieerd met een religieuze sekte en dit beeld kan worden gezien als een religieuze betekenis in plaats van seksueel. Aan de andere kant adverteren grafische schilderijen in een bordeel seksuele diensten in muurschilderingen boven elke deur. In Pompeii werden fallussen en testikels in de trottoirs gegraveerd om bezoekers te helpen hun weg te vinden door te wijzen op de prostitutie- en uitgaanswijk en op algemene versieringen
De Romeinen beschouwden afbeeldingen van seks als een versiering met goede smaak, en inderdaad weerspiegelen de afbeeldingen de seksuele zeden en praktijken van hun cultuur, zoals op de Warren Cup.
Seksuele handelingen die als taboe werden beschouwd (zoals orale seks) werden afgebeeld in baden voor een komisch effect. Grote fallussen werden vaak gebruikt in de buurt van ingangen, want de fallus was een geluksbrenger en het houtsnijwerk was heel gewoon in huizen. Een van de eerste voorwerpen die werd opgegraven toen het complex werd ontdekt, was een marmeren beeld waarop de god Pan te zien was die seks had met een geit, een gedetailleerde afbeelding van bestialiteit die als zo obsceen werd beschouwd dat het pas in het jaar 2000 in het openbaar werd tentoongesteld en in het Geheim Museum blijft. , Napels.
homoseksualiteir in de archaïsche periode
In zowel de Griekse als Romeinse samenlevingen tijdens de archaïsche periode waren vormen van homoseksualiteit bekend en soms zelfs sociaal geaccepteerd. In de Griekse cultuur werd bijvoorbeeld pederastie, een relatie tussen een oudere man (erastes) en een jongere jongen (eromenos), als normaal beschouwd in bepaalde sociale kringen. Bij de Romeinen was homoseksualiteit minder openlijk geaccepteerd, maar het kwam nog steeds voor, vooral in bepaalde aristocratische kringen.
prostitutie
In de archaïsche periode bestonden verschillende vormen van prostitutie in zowel de Griekse als Romeinse samenlevingen. In Griekenland waren er onder andere het hetaira-systeem, waarbij vrouwen met een hogere status en opleiding beschikbaar waren voor gezelschap en gesprekken naast fysieke diensten. Aan de andere kant was er ook de pornē, een term die werd gebruikt voor minder hoog opgeleide prostituees.
In het oude Rome waren er verschillende vormen van prostitutie, waaronder meretrices (professionele prostituees) en lupae (straatprostituees). Deze praktijken waren vaak gereguleerd door de overheid, en er waren specifieke gebieden, zoals de beruchte wijk Subura in Rome, waar prostitutie openlijk plaatsvond.
