EROTIEK in de INDUSVALLEI

3300 v.Chr. - 1300 v.Chr.

SEKSUALITEIT IN HET OUDE INDIA

De oorsprong van de Indiase cultuur gaat terug tot de beschaving in de Indusvallei

De beschaving van de Indusvallei wordt ook wel de Harappan-beschaving genoemd. Het is vernoemd naar Harappa, de eerste van zijn sites die in de jaren 1920 werd opgegraven. Samen met Egypte en Mesopotamië was het een van de vroegste beschavingen in de Oude Wereld. Oude tempels zoals Khajuraho hebben expliciete sculpturen die de geneugten van seksuele vereniging verheerlijken. Het doel van deze sculpturen en reliëfs was om de toegewijden te onderwijzen tijdens hun bezoek

India speelde een rol in de geschiedenis van seks. Ze behandelden geslachtsgemeenschap als een wetenschap.

Seksuele voorlichting is terug te vinden in kunst en literatuur. De Veda’s onthullen moraal perspectieven op seksualiteit, huwelijk en vruchtbaarheidsgebeden. De Indiase Veda’s RAMAYANA en de MAHABHARATA (1500 v.Chr.) hadden een grote invloed op China, Japan, Tibet en andere Aziatische beschavingen.

HUWELIJK

In het oude India werd seks beschouwd als een wederzijdse plicht tussen man en vrouw: ze moesten elkaar evenveel genot schenken. Polyandrie en polygynie werden beoefend om de dynastieke opvolging te behouden. In het oude India werden alle huwelijken voltrokken volgens de Sastras (regels)

Volgens de antropoloog Malinowski waren er vier hoofdtypen/vormen van huwelijk: monogamie, polygamie, polyandrie en groepshuwelijk. Deze huwelijksvormen duiden op een “methode om een verbintenis in te wijden”.

De keuze van huwelijksvorm werd bepaald door sociale en culturele factoren, evenals de wensen en omstandigheden van de betrokken individuen en families in het oude India.

(In het Sanskriet wordt het huwelijk “vivah” genoemd.)

Brahama Vivah


Dit is de zuiverste en oudste vorm van hindoeïstisch huwelijk waarbij de vader zijn dochter aanbiedt aan een goed opgeleide man met een goed karakter.

Brahma huwelijk
Volgens het Brahma-huwelijk komt een jongen in aanmerking om te trouwen zodra hij zijn Brahmacharya (studentschap) heeft voltooid. Ouders die op zoek zijn naar een bruid voor hun zoon, zouden rekening moeten houden met de familieachtergrond van het meisje met wie hij gaat trouwen. Aan de andere kant zou de vader van de bruid ervoor zorgen dat de jongen kennis van de Veda’s heeft verworven. Dit is hoe een Brahma-huwelijk werd gearrangeerd. Er was geen systeem van bruidsschat. Van de acht soorten huwelijken neemt het brahma-huwelijk de hoogste positie in.

DAIVA VIVAH

In de Daiva Vivah geeft de vader zijn dochter cadeau aan een priester die de bruiloft regelt als offer aan een ‘daiva’ of god.

Daiva huwelijk
Bij dit type huwelijk wacht de familie van het meisje een bepaalde tijd om haar te laten trouwen. Als ze geen geschikte bruidegom voor hun dochter vinden, zouden ze haar uithuwelijken naar plaatsen waar offers worden gebracht. In dit geval is het meisje meestal getrouwd met een priester, die offers brengt. Volgens de sastra’s wordt het Daiva-huwelijk als inferieur beschouwd aan het Brahma-huwelijk, omdat het als vernederend voor de vrouw wordt beschouwd.

Arsha Vivah

Arsha Vivah is een huwelijk waarbij de vader een koe en een stier krijgt in ruil voor zijn dochter. Het werd als ongepast beschouwd omdat het een verkoop was.

Arsha huwelijk
Arsha-huwelijk is het huwelijk waarin het meisje is getrouwd met de wijzen of rishi’s. Referenties van dharmasastra’s vertellen ons dat in een arsha-huwelijk de bruid wordt gegeven in ruil voor twee koeien, ontvangen van de bruidegom. Het meisje is over het algemeen getrouwd met een oude wijze. De koeien, die werden meegenomen in ruil voor de bruid, laten zien dat zelfs de bruidegom geen opmerkelijke eigenschappen heeft. Volgens sastra’s hadden adellijke huwelijken geen geldelijke of zakelijke transacties. Daarom werden dit soort huwelijken niet als nobel beschouwd.

Prajapatya Vivah

Prajapatya Vivah is een huwelijk waarbij de vader zijn dochter cadeau doet met de mantra “moge jullie beiden samen jullie dharma uitvoeren”

Prajapatya-huwelijk
Geldtransacties en Kanyadaan maken geen deel uit van het Prajapatya-huwelijk, in tegenstelling tot het Brahma-huwelijk, waar deze twee een belangrijk en fundamenteel onderdeel vormen. In tegenstelling tot het Brahma-huwelijk gaat de vader van de bruid hier op zoek naar een bruidegom voor zijn dochter. Het Brahma-type wordt als beter beschouwd dan prajapatya, omdat bij het eerste de familie van de bruidegom eropuit gaat om een geschikte bruid voor hun zoon te zoeken.

Deze eerste vier soorten huwelijken werden goedgekeurd terwijl de laatste vier: Asura; Gandharva, Rakshsa en Paisacha waren verboden.

Asura-vivah

Asura-vivah is datgene waarvoor een ongeschikte bruidegom de familie van de bruid benadert met een prijs.

Asura huwelijk
In het Asura-huwelijk is de bruidegom helemaal niet geschikt voor de bruid. Hoewel de bruidegom niet geschikt is voor de bruid, geeft hij bereidwillig zoveel rijkdom als hij zich kan veroorloven aan de ouders en familieleden van de bruid. Daarom lijkt het huwelijkssysteem min of meer op het kopen van een product, wat het in de huidige tijd onwenselijk maakt.

Gandharva Vivah

In de Gandharva Vivah koos het meisje haar man zelf. Het is gebaseerd op wederzijdse liefde.Het wordt ‘gandharva’ genoemd omdat het werd beoefend door de stam met dezelfde naam die op de hellingen van de Himalaya leefde.

Gandharva-huwelijk
Het Gandharva-huwelijk is vergelijkbaar met het liefdeshuwelijk. In dit geval trouwen de bruid en de bruidegom in het geheim, zonder medeweten van hun ouders. Het wordt niet als een goed huwelijk beschouwd, omdat het wordt gedaan zonder toestemming van de ouders. Dit huwelijk herinnert ons aan de liefdesaffaire van de mythologische personages – Sakuntala en Dushyanta.

Rakshasa-vivah

Rakshasa-vivah is een soort huwelijk waarbij de bruidegom vecht met de familie van de bruid om de bruid voor zich te winnen.

Râkshasa-huwelijk
Volgens het huwelijk van Rakshasa vecht de bruidegom gevechten met de familie van de bruid, overwint ze, voert haar mee en haalt haar vervolgens over om met hem te trouwen. Dit wordt niet beschouwd als de rechtschapen manier om een meisje het hof te maken voor het huwelijk, omdat de bruidegom gewelddadige methoden gebruikt om de huwelijksknoop te leggen.

Prajapatya Vivah

Prajapatya Vivah is een huwelijk waarbij de vader zijn dochter cadeau doet met de mantra “moge jullie beiden samen jullie dharma uitvoeren”

Prajapatya-huwelijk
Geldtransacties en Kanyadaan maken geen deel uit van het Prajapatya-huwelijk, in tegenstelling tot het Brahma-huwelijk, waar deze twee een belangrijk en fundamenteel onderdeel vormen. In tegenstelling tot het Brahma-huwelijk gaat de vader van de bruid hier op zoek naar een bruidegom voor zijn dochter. Het Brahma-type wordt als beter beschouwd dan prajapatya, omdat bij het eerste de familie van de bruidegom eropuit gaat om een geschikte bruid voor hun zoon te zoeken.

HOMOSEKSUALITEIT

Volgens de Brahamana -teksten (800 vGT) was er verdriet toen de goden de drie werelden scheidden:
Het verdriet van de hemel werd vormgegeven door een hoer (sociaal ongepaste vrouw);
Het verdriet van de onderwereld werd vormgegeven door een schurk (sociaal ongepaste man) en
Het verdriet van de aarde werd vormgegeven door een kliba (een biologisch onvolmaakte mens).

Deze laatste mannen, die niet helemaal mannelijk of vrouwelijk zijn, bekend als KLIBA, mochten niet deelnemen aan rituelen of enige vorm van eigendom bezitten.
Een tekst beschrijft veertien soorten klibas, van wie er één “zijn mond als vagina” gebruikt.

In Indiase heldendichten en kronieken wordt af en toe verwezen naar geslachtsgemeenschap met hetzelfde geslacht.

In de Brahma Vaivarta Purana zegt Mohini tegen Brahma “elke man die weigert een gewillige vrouw tevreden te stellen in haar vruchtbare periode is een eunuch”. Deze oude tekst suggereert dat in het oude India, “in tegenstelling tot mannen” werd verwacht dat ze als vrouwen in de marge van de reguliere samenleving leefden.

In het oude India werden de HIJRA als vrouwen beschouwd en ze dienden eeuwenlang in de vrouwenvertrekken van koninklijke huishoudens.

Mohini

De HIJRA waren transseksuelen, travestieten, homoseksuelen, hermafrodieten en eunuchen. Ze hadden hun eigen beschermgodin, BAHUCHARAJI, die ooit een prinses was die haar man castreerde omdat hij zich als een vrouw gedroeg.

De Kali Yuga markeert de laatste fase van de kosmische levensduur en er kunnen seksuele onregelmatigheden optreden: mannen zullen sperma in mond en anus deponeren en ze zullen verachtelijk worden wanneer ze herboren worden.

In de Kama Sutra is er een minachtende verwijzing naar mannelijke masseurs die zich overgeven aan orale seks.

Een overzicht van de enorme tempelbeelden, heilige verhalen en religieuze geschriften suggereert dat er homoseksualiteit bestond in het oude India.

LESBIANISME

In de Manusmriti staat:
“als een meisje seks heeft met een ander meisje, ze een boete van tweehonderd moet krijgen … dubbel moet betalen … en tien zweepslagen moet krijgen.” Als een volwassen vrouw het een meisje aandoet, moet haar hoofd onmiddellijk worden geschoren of moeten twee van haar vingers worden afgehakt en moet ze op een ezel worden gereden.

INCEST

Volgens de ‘shastra’s’ (regels) wordt het trouwen met een directe relatie afgeraden.

Relaties met moederlijke figuren zoals eigen moeder, stiefmoeder, schoonmoeder en broer’s vrouw worden ook als gruwelijke zonden beschouwd.

Ravana wordt beschreven als een demon omdat hij seks had met zijn eigen dochter

Vali genoot ook van het gezelschap van zijn schoonzus, maar dit werd als een uitzondering beschouwd omdat hij tot de apenclan behoorde en het dierlijke dharma verschilt van het menselijke dharma.

Menselijke dharma’s verschillen van deva (god) dharma’s en daitya (demon) dahrma’s. Het is alleen menselijk dharma dat ertoe doet en incest is hoogst onaanvaardbaar.

Het verhaal van Adama en Havyavati (het verhaal van Adam en Eva) wordt genoemd in de hindoeïstische Bhavishya Purana en wijst erop dat incest een zonde is.

Adam en Eva waren bloedbroeder en -zus sinds Eva uit Adam werd geschapen.

Volgens Indiase teksten waren ze niet in staat de verleidingen van ‘kali purusha’ (Satan) te bedwingen en gaven ze zich over aan immorele seks. Sindsdien worden ze beschouwd als gevallen stamvaders van het vervloekte ‘maleccha’-ras. Maleccha in het Sanskriet verwijst naar mensen van buitenlandse afkomst in het oude India. In India is er ook het concept van ‘gothra’, wat een hindoeïstische clan of afstamming is.

Huwelijken binnen dezelfde gothra zijn ook verboden omdat dit als incest wordt beschouwd.

ANTICONCEPTIE

Het oude India had 2300 jaar geleden een goed gereguleerd prostitutiesysteem. Prostitutie in het oude India is terug te voeren op archeologische vondsten in de Indusvallei.

De bronzen figuur van een dansend meisje uit Mohenjo Daro stelt een heilige prostituee voor.

Prostitutie als beroep komt voor in de Veda’s tussen de 12e en 9e eeuw v.Chr. In het Vedische tijdperk wordt in teksten als de Rig Veda melding gemaakt van de ongehuwde vrouw die te koop staat.

In de Vedische tijd lijken de meeste prostituees zich in het rood gekleed te hebben; zelfs hun gouden sieraden waren rood gekleurd. De rode kleur joeg alle demonen weg en gaf ze bescherming.

De Rig Veda noemt de SADBARANI, die verwijst naar een vrouw die seks aanbiedt voor geld.

Mythologie:

In de Indiase mythologie zijn er veel verwijzingen naar hemelse halfgoden die als prostituees optreden.

Deze APSARAS of hemelse nimfen vermaakten godheden en gasten aan het hof van Heer Indra, de Heer van de hindoegoden.

In navolging van dit ‘systeem van hemelse rechtbanken’ ontwikkelden Indiase heersers wat ‘gastprostitutie’ wordt genoemd: goedgetrainde vrouwen die koningen als blijk van vriendschap werden gegeven. Ze werden ook gegeven als losgeld aan de overwinnaar om afstand te doen van zijn meest geliefde prostituee.

KAMA SUTRA

De ‘Kama Sutra’, oorspronkelijk bekend als VATSYAYANA KAMASUTRAM, (het Boek van de Liefde) werd geschreven tussen de 6e. en 1e eeuw voor Christus. Dit filosofische werk gaat over de zogenaamde ‘kama shastra’ of ‘wetenschap van de liefde’. Het boek onderzoekt menselijk verlangen, ontrouw en is ook een gids die verschillende technieken laat zien om een seksuele partner binnen het huwelijk maximaal plezier te geven en te verkrijgen.
De Kama Sutra erkent huwelijken van het derde geslacht waarin paren van hetzelfde geslacht met “grote gehechtheid en volledig vertrouwen in elkaar” samen trouwen.

SHIVA LINGAM

De lingam zelf is het symbool van de schepping: het vertegenwoordigt het kosmische ei. Er is een populaire overtuiging dat de Shiva Lingam alleen de genitaliën vertegenwoordigt.
In het Sanskriet betekent “linga” symbool, daarom is de lingam het symbool van Shiva. De Lingam spreekt tot de toegewijde in de onmiskenbare taal van stilte en vertegenwoordigt het vormloze wezen: Lord Shiva.
Een Shiva Lingam bestaat uit drie delen of “pitha”, de onderste heet de ‘Brahama-Pitha’, de middelste, de ‘Vishnu-Pitha’ en de bovenste is de ‘Shiva-Pitha’.

Deze worden geassocieerd met het hindoeïstische pantheon van goden: Brahma (de Schepper), Vishnu (de Bewaarder) en Shiva (de Vernietiger)

Einde

🏠