Pierre Louÿs (1870 – 1925)
Pierre Louÿs was een Franse dichter en schrijver, vooral bekend om zijn lesbische en klassieke thema’s in sommige van zijn geschriften.
Hij staat bekend als een schrijver die heidense sensualiteit probeerde uit te drukken met stilistische perfectie.

Pierre Louÿs werd geboren als Pierre Félix Louis op 10 december 1870 in Gent, België, maar verhuisde naar Frankrijk waar hij de rest van zijn leven zou doorbrengen. Hij studeerde aan de École Alsacienne in Parijs en ontwikkelde daar een hechte vriendschap met een toekomstige Nobelprijswinnaar en voorvechter van homorechten, André Gide. Vanaf 1890 begon hij zijn naam te spellen als Louÿs en de laatste S uit te spreken, als een manier om zijn voorliefde voor de klassieke Griekse cultuur te uiten (de letter Y staat in het Frans bekend als i-grec). In de jaren 1890 werd hij een vriend van de bekende Ierse toneelschrijver Oscar Wilde, en was de toegewijde van Wilde’s Salomé in de originele (Franse) editie. Louÿs genoot van entree in homoseksuele kringen. Louÿs begon op achttienjarige leeftijd met het schrijven van zijn eerste erotische teksten. Op dat moment ontwikkelde hij interesse in de Parnassiaanse en symbolistische schriftscholen.
In 1891 hielp Louÿs een literaire recensie op te richten, La Conque, waar hij Astarte publiceerde, een vroege verzameling erotische verzen die al gekenmerkt werden door zijn kenmerkende elegantie en verfijning van stijl. Hij volgde in 1894 met een andere erotische collectie in 143 prozagedichten, Songs of Bilitis (Les Chansons de Bilitis), dit keer met sterke lesbische thema’s.
In 1896 publiceerde Louÿs zijn eerste roman, Aphrodite: Ancient Manners (Aphrodite: mœurs antiques), een weergave van het courtisaneleven in Alexandrië. Het wordt beschouwd als een mengeling van zowel literaire overdaad als verfijning, en was met 350.000 exemplaren het bestverkochte werk van een levende Franse auteur in zijn tijd. Louÿs publiceerde vervolgens Les Aventures du roi Pausole (De avonturen van koning Pausole) in 1901, en Pervigilium Mortis in 1916, beide libertijnse composities, en Manuel de civilité pour les petites filles à l’usage des maisons d’éducation, (“handboek”) geschreven in 1917 en postuum en anoniem gepubliceerd in 1927.
Zelfs op zijn sterfbed bleef Pierre Louÿs subtiel obscene verzen schrijven.